ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΦΑΡΜΟΓΕΙ Η ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΑΚΡ ΚΑΙ ΜΗΡ ΣΤΟ Β. ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΙΚΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Χαλίλ Γκουντογκάν
Türkçe English Deutsch Italiano Français Ελληνικά Kurdî Español ΑΚΡ και MHP ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟ K. KÜRDİSTAN, ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ. Halil Gundogan Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της αποικιοκρατικής πολιτικής είναι ότι σφετερίζεται και αγνοείται η βούληση των τοπικών πληθυσμών. Αντ' αυτού, η αποικιοκρατική κεντρική διοίκηση διορίζει απευθείας τους δικούς της υπαλλήλους ως διαχειριστές εκεί. Ενώ κάποτε αυτό ονομαζόταν κυβερνήτης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, διοικητής του στρατιωτικού νόμου, περιφερειακός υφυπουργός, σήμερα είναι ο διαχειριστής δήμαρχος, μουχτάρης κ.λπ. κ.λπ. Στις σημερινές συνθήκες, η μορφή της αποικιοκρατικής πολιτικής εναντίον αποικιοκρατούμενων ή καταπιεσμένων εξαρτημένων εθνών, μειονοτήτων, καταπιεσμένων πεποιθήσεων και καταπιεσμένου φύλου δεν είναι παρά ένας απροκάλυπτος, σκοτεινός φασισμός. Χθες και σήμερα, στο Κουρδιστάν, τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι εξουσίες του λαού, ιδίως η βούληση να ψηφίζει και να εκλέγεται, σφετερίζονται και αγνοούνται ανοιχτά: Ενώ οι εθνικοί βουλευτές που εξέλεξαν συλλαμβάνονται και φυλακίζονται για διάφορους λόγους, οι δήμαρχοι που εξέλεξαν ως τοπικούς διαχειριστές απολύονται και συλλαμβάνονται για κατασκευασμένους λόγους και στη θέση τους διορίζονται διαχειριστές της κεντρικής διοίκησης. Αυτή η πολιτική που εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι τόσο απροκάλυπτα αποικιοκρατική πολιτική που η διαδικασία που ορίζει ο νόμος εφαρμόζεται στην Τουρκία και στο συγκεκριμένο των άλλων αστικών κομμάτων, με τη μορφή της εκλογής κάποιου από το δημοτικό συμβούλιο ως νέου δημάρχου αντί του δημάρχου που έχει αποπεμφθεί με κάποιο τρόπο- Στο Κουρδιστάν, αυτό το δικαίωμα και η εξουσία του δημοτικού συμβουλίου επίσης σφετερίζεται και μπαίνει στο ράφι. Γινόμαστε μάρτυρες του τελευταίου παραδείγματος αυτού στο Κεπέζ και στο Χάκαρι. Ενώ το δημοτικό συμβούλιο του Kepez εξέλεξε έναν δικό του ως νέο δήμαρχο για να αντικαταστήσει τον συλληφθέντα δήμαρχο του CHP, στο Hakkari, αυτό το δικαίωμα και η εξουσία του δημοτικού συμβουλίου σφετερίστηκε και ο διορισμένος κυβερνήτης του κράτους διορίστηκε ως νέος δήμαρχος. Δεν υπάρχει καμία εξήγηση για αυτή την αυθαιρεσία, η οποία είναι επίσης ενάντια στους δικούς τους υφιστάμενους νόμους! Δεν χρειάζεται, γιατί η αυθαιρεσία είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό του φασισμού. Ο ηγέτης του φασιστικού MHP, του μικρού εταίρου της «κυβέρνησης της Λαϊκής Συμμαχίας», ο οποίος είναι και ο εκπρόσωπος πολλών «βαθιών εστιών» του κράτους, στην ομαδική του ομιλία μετά τον διορισμό των διαχειριστών στο Χάκαρι, μπορεί να διατάξει τον άμεσο διορισμό διαχειριστών σε όλους τους κουρδικούς δήμους. Αυτό είναι προφανώς μια φωτοβολίδα. Με άλλα λόγια, δεν θα αποτελέσει έκπληξη το γεγονός ότι τις επόμενες ημέρες πολλοί δήμαρχοι, ιδίως ο δήμαρχος του Μαρντίν, κ. Ahmet Türk, θα απομακρυνθούν από τις θέσεις τους με προσχηματικούς λόγους και στη θέση τους θα διοριστούν διαχειριστές. Η ανάληψη ξεκάθαρων και αποφασιστικών θέσεων ενάντια σε αυτές τις αποικιοκρατικές φασιστικές πρακτικές στο σύνολό τους και η οργάνωση και διατήρηση de facto αντιστάσεων εναντίον τους σε κάθε συγκεκριμένο σημείο είναι αναπόσπαστο μέρος του αγώνα για δημοκρατία στην Τουρκία και το Κουρδιστάν. Αυτό είναι επίσης μια αναγκαιότητα του αόριστου ιστορικού καθήκοντος και της ευθύνης όλων των δυνάμεων της δημοκρατίας που θεωρούν τους εαυτούς τους προοδευτικούς, δημοκρατικούς, αριστερούς σοσιαλιστές και κομμουνιστές. Αυτό το ιστορικό καθήκον και ευθύνη έχει διαφορετικό χαρακτήρα για όσους θεωρούν τους εαυτούς τους αριστερούς σοσιαλιστές και κομμουνιστές. Διότι αυτές οι ομάδες είναι τα πρωταρχικά υποκείμενα του αγώνα για τη δημοκρατία, ο οποίος διεξάγεται ήδη σύμφωνα με τη «Στρατηγική του Ενιαίου Επαναστατικού Αγώνα» που επιβάλλεται στην Τουρκία και το Κ. Κουρδιστάν. Ως εκ τούτου, τα καθήκοντα και οι ευθύνες τους σε αυτό το συγκεκριμένο δεν μπορούν/δεν πρέπει ποτέ να περιοριστούν σε μια στάση και πρακτική «υποστήριξης». Αν πρόκειται για έναν αγώνα για τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό- τότε δεν πρέπει να ξεχνάμε και να παραλείπουμε ότι οι αριστερές σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές δυνάμεις δεν είναι υποστηρικτές αυτού του αγώνα- είναι άμεσοι ηγέτες, κόμματα και συμμετέχοντες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η σταδιακή οπισθοχώρηση και τελικά η ανατροπή του φασισμού εξαρτάται αποκλειστικά από την επιμονή και την αποφασιστικότητα σε αυτή τη γραμμή αγώνα.
