Ο Engin Erkiner έγραψε ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΕΚΘΕΣΗΣ Ενγκίν Έρκινερ

Η εξορία είναι μια γενική έννοια. Δείχνει διαφορετικά χαρακτηριστικά ανάλογα με την περίοδο, τις χώρες που εγκαταλείφθηκαν και ήρθαν και τους ανθρώπους που έπρεπε να φύγουν. Οι άνθρωποι από την ίδια χώρα βιώνουν διαφορετική εξορία όταν πηγαίνουν σε διαφορετικές χώρες. Το μυθιστόρημα της Isabele Allende Dieser weite Weg περιγράφει τη διπλή εξορία ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Αφού οι Φαλαγγιστές κέρδισαν τον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, πήγαν στη Χιλή μέσω Γαλλίας. Μετά από περισσότερα από τριάντα χρόνια ζωής σε αυτή τη χώρα, θα πρέπει να πάνε στη Βενεζουέλα λόγω του πραξικοπήματος του Πινοσέτ. Η γλώσσα των χωρών που έφυγαν και πήγαν είναι η ίδια: η ισπανική. Διαφορετικές θα είναι οι εξορίες όσων πάνε σε μια χώρα που ξέρουν τη γλώσσα και αυτών που πάνε σε αυτούς που δεν ξέρουν. Στο δεύτερο παράδειγμα –όπως οι Χιλιανοί που πηγαίνουν στην Ολλανδία– η βλακεία και επομένως η έλλειψη επικοινωνίας είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, ενώ όσοι πάνε στη Βενεζουέλα δεν θα το ζήσουν αυτό. Η Άννα Σέγκερς, μια από τις γνωστές Γερμανίδες συγγραφείς, δεν το θεωρεί εξορία όταν πηγαίνει στη Γαλλία εξαιτίας των Ναζί, γιατί γνωρίζει τη γλώσσα και τον πολιτισμό της νέας χώρας. Η κατάσταση θα αλλάξει όταν θα πρέπει να πάει στο Μεξικό από εδώ ως αποτέλεσμα της ναζιστικής κατοχής. Το μόνο που έγινε είναι εξορία, αλλά το περιεχόμενο της ίδιας λέξης είναι διαφορετικό. Οι αρχικές εξορίες δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές όταν ικανοποιούνται οι γενικοί προσδιορισμοί για την εξορία, και κάθε εξορία έχει την πρωτοτυπία της και αυτή χωρίζεται σε επιμέρους ιδιαιτερότητες. Για παράδειγμα, σε Ευρωπαίους εξόριστους από την Τουρκία, η μετάβαση του ατόμου στη Γερμανία ή την Ελβετία, η λήψη ασύλου εδώ θα επηρεάσει τη μετέπειτα ζωή αυτού του πολιτικού προσώπου. Ενώ η σχέση μεταξύ των αιτούντων άσυλο και των εργαζομένων που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν πριν από χρόνια στη Γερμανία μπορεί να θεωρηθεί έντονη, η κατάσταση είναι διαφορετική στην Ελβετία, όπου η εργατική μετανάστευση είναι πιο πρόσφατη.

ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΕΞΑΓΩΓΩΝ

Αν περιορίσουμε το θέμα μας στους Ευρωπαίους εξόριστους που αποτελούν την πλειοψηφία·
1. Οι άνθρωποι άφησαν μια χώρα και ήρθαν σε μια άλλη χώρα όπου υπάρχουν λιγότεροι άνθρωποι που μιλούν τη γλώσσα αυτής της χώρας. Η κατάστασή τους ήταν καλύτερη από αυτούς που πήγαν στην εξορία από τη Χιλή στο Μεξικό, γιατί ενώ δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν με την πλειοψηφία της κοινωνίας της χώρας από την οποία προέρχονταν λόγω διαφορετικής γλώσσας, ήρθαν μεταξύ των ανθρώπων που ήταν λιγότεροι σε αριθμό αλλά μιλούσαν ίδια γλώσσα. Ενώ οι Χιλιανοί δεν μπορούσαν να βρουν πολλούς Χιλιανούς στο Μεξικό, η κατάσταση ήταν διαφορετική για τους Τούρκους, και αυτοί οι άνθρωποι, που ήταν πιο πολιτικοί, θα συναντούσαν μια μάζα με την οποία συνεργάζονταν για χρόνια σε διαφορετικές οργανώσεις. Δεν μπορεί να αναφερθεί παρόμοια κατάσταση για τους Χιλιανούς.

2. Το ταξίδι μετ' επιστροφής στην κλασική εξορία έχει ως εξής: Οι άνθρωποι πρέπει να εγκαταλείψουν τη χώρα τους σε άλλες χώρες. Ζουν εδώ 10-20 χρόνια, ενίοτε και περισσότερο, και όταν αλλάζουν οι συνθήκες, επιστρέφουν, έστω κι αν όχι όσοι είναι αυτοί που έφυγαν. Οι Χιλιανοί μπορούν να δοθούν ως παράδειγμα από αυτή την άποψη. Υπήρξαν επιστροφές μετά τη δικτατορία του Πινοσέτ. Ενώ υπάρχουν αναχωρήσεις και επιστροφές στην κλασική εξορία, υπάρχουν αναχωρήσεις και επιστροφές στις ευρωπαϊκές εξορίες.

Από το 1981 –υπάρχει και προηγούμενο, αλλά περιορίζουμε το θέμα στα χρόνια που εντάθηκε η πολιτική μετανάστευση– υπήρξαν έντονες αφίξεις σε ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα στη Γερμανία. Δέκα χρόνια αργότερα, οι υποθέσεις όσων δικάστηκαν βάσει των άρθρων 141 και 142 μεταξύ αυτής της μάζας απορρίφθηκαν και πολλοί άνθρωποι επέστρεψαν, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ωφελήθηκαν από τον νέο εκτελεστικό νόμο. Στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990, άρχισαν να καταφθάνουν Κούρδοι εξόριστοι. Ο αριθμός των αναχωρήσεων και των νέων αφίξεων μπορεί μόνο να εκτιμηθεί και μπορεί να ειπωθεί ότι οι δεύτεροι ήταν περισσότεροι από τους πρώτους. Ενώ η σύνθεση της μάζας παραμένει περίπου η ίδια στην κλασική εξορία, η σύνθεση αλλάζει ως αποτέλεσμα των επιστροφών και των νέων αφίξεων στους Ευρωπαίους εξόριστους. Αυτή είναι μια άλλη σημαντική διαφορά από την κλασική εξορία. Μετά ήρθε μια διαφορετική μάζα, οι Φετουλαχιστές. Σε άλλες χώρες, δεν έχει βιωθεί η συμμετοχή μιας πολιτικά διαφορετικής μάζας στη διαδικασία –στα όρια των παραδειγμάτων που γνωρίζω. Ταυτόχρονα άρχισε η εξορία των μελών του Νομοθετικού Διατάγματος –κυρίως ακαδημαϊκών–. Λίγα χρόνια αργότερα κάποιοι από αυτούς θα επέστρεφαν.

Εδώ και λίγα χρόνια γίνεται «εθελοντική εξορία», κυρίως γιατρών. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν πολιτικά και οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν θέλουν να ζήσουν εκεί. Κάποιοι από αυτούς θα εγκατασταθούν στη νέα χώρα, συνήθως στη Γερμανία, και κάποιοι θα επιστρέψουν. Πώς μπορεί να εξεταστεί μια τέτοια πολυσυστατική και ενεργή διαδικασία εξορίας;
Ο αριθμός των αφίξεων μπορεί μόνο να εκτιμηθεί και η ακρίβειά τους αμφισβητείται, το ίδιο ισχύει και για όσους επιστρέφουν. Εδώ, είναι απαραίτητο να επιστήσουμε την προσοχή σε μια εσφαλμένη αντίληψη της πλειοψηφίας του Τούρκου λαού: να σκεφτόμαστε την εξορία ως μια διαδικασία που περιλαμβάνει μόνο αυτούς που έρχονται. Αυτή η πλάνη είναι αναπόφευκτη όταν σκέφτεστε ότι η κλασική διαδικασία είναι πάντα έγκυρη, παραλείποντας την πρωτοτυπία των Ευρωπαίων εξόριστων. Είναι αύξηση του αριθμού των ανοιχτών βλαστών.

Εδώ και λίγα χρόνια γίνεται «εθελοντική εξορία», κυρίως γιατρών. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν πολιτικά και οικονομικά προβλήματα, αλλά δεν θέλουν να ζήσουν εκεί. Κάποιοι από αυτούς θα εγκατασταθούν στη νέα χώρα, συνήθως στη Γερμανία, και κάποιοι θα επιστρέψουν. Πώς μπορεί να εξεταστεί μια τέτοια πολυσυστατική και ενεργή διαδικασία εξορίας;
Ο αριθμός των αφίξεων μπορεί μόνο να εκτιμηθεί και η ακρίβειά τους αμφισβητείται, το ίδιο ισχύει και για όσους επιστρέφουν. Εδώ, είναι απαραίτητο να επιστήσουμε την προσοχή σε μια εσφαλμένη αντίληψη της πλειοψηφίας του Τούρκου λαού: να σκεφτόμαστε την εξορία ως μια διαδικασία που περιλαμβάνει μόνο αυτούς που έρχονται. Αυτή η πλάνη είναι αναπόφευκτη όταν σκέφτεστε ότι η κλασική διαδικασία είναι πάντα έγκυρη, παραλείποντας την πρωτοτυπία των Ευρωπαίων εξόριστων. Είναι αύξηση του αριθμού των ανοιχτών βλαστών.

Στην Τουρκία, το θέμα έρχεται στο προσκήνιο, έστω και αργά, και οι ερευνητές στέλνουν ερωτηματολόγια σε ορισμένους εξόριστους. Από τις ερωτήσεις γίνεται κατανοητό ότι οι ερευνητές δεν έχουν καλή αντίληψη του θέματος. Στην αρχή δεν κατάλαβαν τον δυναμικό χαρακτήρα της ευρωπαϊκής εξορίας. Καθώς η σύνθεση των εξόριστων αλλάζει συνεχώς, αλλάζουν και οι εξόριστοι, δεν έχουν τις ίδιες αξιολογήσεις όπως όταν ήρθαν πριν από 20-30 χρόνια, ακόμη και η ταυτότητά τους αλλάζει θετικά ή αρνητικά. Σπουδές εξορίας; Έχει μια εμβέλεια πέρα ​​από τα ερωτήματα για το πώς έφυγες από τη χώρα, τι δυσκολίες συναντήσατε στη χώρα που πήγατε. Στη μελέτη της ευρωπαϊκής εξορίας μπορούν να αναφερθούν οι ακόλουθες μέθοδοι. Πρώτα; Είναι μια συγκριτική ανασκόπηση. Αυτή η σύγκριση θα πρέπει να περιλαμβάνει τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ της ευρωπαϊκής εξορίας άλλων χωρών —για παράδειγμα, των Ελλήνων και της δικής μας. Πιο σημαντική είναι η σύγκριση στους Ευρωπαίους εξόριστους.

1. Σύγκριση αφίξεων σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Διαφορές στην αξιολόγηση για διαφορετικά θέματα μεταξύ των νεοφερμένων – λιγότερο από πέντε χρόνια – και εκείνων που ήρθαν πριν από τουλάχιστον 20 χρόνια.
2. Συγκρίσεις μεταξύ διαφορετικών ομάδων βλαστών. Όπως οι άνθρωποι του Διατάγματος Νόμου με τις απελάσεις της 12ης Σεπτεμβρίου…
3. Αλλαγή στην εξορία ως άνθρωπος. Έχουν αλλάξει οι αξιολογήσεις τους για την εξορία σε, ας πούμε, 20 χρόνια, και αν ναι, πώς;
4. Επεκτείνοντας το προηγούμενο άρθρο μπορεί να αξιολογηθεί και στο πλαίσιο των εξοριών – μεμονωμένες ημερομηνίες. Αν και η προφορική ιστορία ενδείκνυται ως δεύτερη μέθοδος εδώ, αυτή η μέθοδος δεν σημαίνει να βάζετε το μαγνητόφωνο μπροστά στο άτομο και να πείτε «πες μου». Περιλαμβάνει μια μεγάλη θεωρία και διαφορετικές προσεγγίσεις που πρέπει να εφαρμοστούν ανάλογα με την κατάσταση. Το να γνωρίζεις το θέμα δεν αρκεί, πρέπει να μάθεις και τη μέθοδο.
Ένα άλλο σημαντικό αντικείμενο μελέτης είναι ο αγώνας του τουρκικού κράτους με τους Ευρωπαίους εξόριστους στην Ευρώπη.

Μετά το 1990, τα στελέχη άλλαξαν και η TR ενίσχυσε την ανοιχτή και μυστική οργάνωσή της στις ευρωπαϊκές χώρες. Από την κοινοποίηση πολλών ονομάτων στην TR Interpol και την έκκλησή τους για σύλληψη και έκδοσή τους, απόπειρες δολοφονίας, συλλήψεις ατόμων που πηγαίνουν στην Τουρκία και κρίνονται απαράδεκτα χωρίς συνεχή παρακολούθηση, απαγωγές ανθρώπων, μέχρι τη διαρκή συλλογή πληροφοριών για διαφορετικά άτομα και οργανώσεις της αριστεράς. , επιδίδεται σε ευρεία και έντονη δραστηριότητα. Ως άλλο θέμα, μπορεί να εξεταστεί η κατάσταση των γυναικών. Παρόμοιες και διαφορετικές πτυχές της εξορίας τους με αυτές των ανδρών, καθώς και οι διαφορές στις εξορίες των γυναικών που ήρθαν σε διαφορετικές εποχές... Η εξορία των Κούρδων είναι ένα θέμα από μόνο του.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Δύο μέθοδοι ξεχωρίζουν στη μελέτη της εξορίας: η προφορική ιστορία και η σύγκριση. Ειδικά η δεύτερη μέθοδος χρησιμοποιείται ευρέως στην πολιτική επιστήμη και την κοινωνιολογία. Το να είσαι εξόριστος δεν σημαίνει να έχεις γνώση της θεωρίας της εξορίας και των χαρακτηριστικών της που διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Η θεωρία - συμπεριλαμβανομένων των μεθόδων - πρέπει να μαθευτεί. Η ευρωπαϊκή εξορία είναι ένα υπομελετημένο, σχεδόν άδειο πεδίο. Από όσο γνωρίζω, το θέμα της αλλαγής στην εξορία δεν έχει μελετηθεί ποτέ και περιμένει τους ερευνητές του.