ΣΕΙΣΜΟΣ και ΠΟΛΙΤΕΙΑ (Αρχείο Ειδήσεων) Γράφει ο Σερντάρ Οζτούρκ
Türkçe English Deutsch Italiano Français Ελληνικά Kurdî Español Οσμή νεκρής πόλης Τρεις μήνες μετά τον σεισμό του Μαρμαρά το 1999, ταξίδεψα ξανά στην περιοχή Gölcük με μια ομάδα εμπειρογνωμόνων. Τα ερείπια της πόλης ήταν ήδη τρομακτικά. Αυτό που ήταν πιο τρομακτικό ήταν η πικρή οσμή που έμοιαζε με ξύδι και κάλυπτε την πόλη παρόλο που είχαν περάσει μήνες, καίγοντας το λαιμό σου λίγο περισσότερο με κάθε ανάσα. Μετά από λίγο, μάζεψα όλο μου το θάρρος και ρώτησα τον ξεναγό γιατί. "Η μυρωδιά μιας νεκρής πόλης", μου είπαν. Δεν ήταν μόνο η μυρωδιά των ανθρώπων που είχαν πεθάνει κάτω από τα χαλάσματα και δεν μπορούσαν να φτάσουν μέχρι τότε, αλλά και η μυρωδιά που εξέπεμπαν τα κτίρια και τα πράγματα μέσα σε αυτά με την αλλαγή της θερμοκρασίας του αέρα. Ήταν αρκετά δύσκολο να το συνηθίσεις. Η μυρωδιά που οι άνθρωποι που συγκεντρώνονταν γύρω από τις φωτιές που άναβαν στα χαλάσματα τη νύχτα, προσπαθώντας να δέσουν ο ένας τις πληγές του άλλου, δεν μπορούσαν πλέον να ακούσουν. Αυτή η μυρωδιά με στοίχειωσε για πολύ καιρό. Όπου κι αν γύριζα, ήταν μαζί μου. Ταξιδεύαμε από πόλη σε πόλη μαζί. Αποδεχτήκαμε ότι ο σεισμός ήταν μια φυσική δόνηση. Δεν χρειάζεται να δεχτούμε ότι οι αφύσικες συνέπειες μιας φυσικής δόνησης προσπαθούν να γίνουν αποδεκτές από εκατομμύρια ανθρώπους σε επόμενους σεισμούς. Γι' αυτό έχουμε το δικαίωμα να αντιταχθούμε, να μιλήσουμε, να αντιταχθούμε στις αφύσικες συνέπειες. Αν απευθύνουμε την αντίρρησή μας μόνο στον εργολάβο που κλέβει σίδερα, τσιμέντο, άμμο και θεμέλια, εσωτερικεύουμε την αποδοχή που μας ζητείται. Έτσι, αποδίδουμε τις σεισμικές δονήσεις στα θρησκευτικά θεμέλια και τους θανάτους στους αριθμούς. Ωστόσο, δεν είναι μόνο οι εργολάβοι των κτιρίων που κατασκευάστηκαν με αντιεπιστημονικές μεθόδους υπεύθυνοι για ό,τι συνέβη, αλλά και εκείνοι που σχεδίασαν, εφάρμοσαν, έλεγξαν και ενέκριναν όλα αυτά τα λάθη. Φυσικά, το σύστημα που βρίσκεται πάνω από αυτούς, αυτοί που εγκαθιδρύουν αυτό το σύστημα και ανταλλάσσουν τη ζωντανή ζωή με χρήματα είναι επίσης υπεύθυνοι για τους θανάτους. Αυτό που βιώνουμε είναι το αποτέλεσμα της αξίας μιας ίντσας γης εκφρασμένης σε εκατομμύρια, του κόστους του κτιρίου που χτίστηκε πάνω της και της προσφυγής στην απάτη για τη μείωση του κόστους προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη. Αυτό που βιώνουμε είναι το αποτέλεσμα του κράτους, των πολιτικών προτιμήσεων που το συγκροτούν, της κατανόησης που τροφοδοτεί τη φιλοδοξία να βγάλουμε περισσότερα χρήματα και όχι την ανθρώπινη ζωή. Αυτό που βιώνουμε είναι το φυσικό αποτέλεσμα της απόκτησης όλο και μεγαλύτερης δύναμης του μπετόν στην πολιτική χρηματοδότηση. Αυτό που βιώνουμε, σε ένα τέτοιο σύστημα, σε μια τέτοια διοίκηση, είναι η εξαθλίωση των ανθρώπων, που τους επιτρέπει να αποδέχονται κακές επιλογές εκμεταλλευόμενοι τη φτώχεια τους, που τους κάνει να θάβονται κάτω από τα συντρίμμια ως αποτέλεσμα κακών επιλογών και τους κάνει να πιστεύουν ότι το έκανε ο Θεός. Άλλος ένας σεισμός, άλλο ένα τσιμέντο που καταρρέει. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Οι παλιοί τσιμεντένιοι τάφοι πρέπει να απομακρυνθούν γρήγορα για να χτιστούν νέοι τσιμεντένιοι τάφοι και πρέπει να προετοιμαστούμε για νέες καταστροφές βρίσκοντας καταφύγιο στη μοίρα. Αυτό είναι που συμβαίνει. Αυτό που δεν ξέρουν είναι η μυρωδιά που νιώθεις ακόμα και μήνες μετά στις κατεστραμμένες πόλεις. Όταν φτάνει πάνω σου, είναι η ίδια μυρωδιά προς όποια κατεύθυνση κι αν γυρίσεις.
