TÜRKİYELİLEŞME VE TÜRK SOLU!..
Türkçe English Deutsch Italiano Français Ελληνικά Kurdî Español TÜRKİYELİLEŞME VE TÜRK SOLU!..
Biraz önce bu konuyla ilgili bir program yaptım ama altta yazacağım soru şimdi aklıma geldi: “Britanya’da İngiliz solu İrlandalı yada İskoçlardan önce İngilterelileşmelerini istemişler midir acaba?” Onca yıl kaldım ama ben duymadım, es geçmiş olabilirim ama yine de sanmıyorum. Yada benzer ülkelerde bu gibi şeyler istenmiş midir? Ama biz Kürtlerden bunu istiyoruz ve sadece istemekle de kalmıyoruz, onlar istiyormuş havasına da sokuyoruz onları.
Bugün Artı Gerçek’te Remzi Budancır’ın yazısında araştırmacı Reha Ruhavioğlu bitakım istatistikler vermiş ve sorunun Kürtlerin Türkiyelileşmek istediklerini ama bunun gerçekleşmediğini açıklamış ve oy kaybını buna bağladıklarını söylemiş.
Yazıda Ruhavioğlu anket sonucunu “Araştırmaya göre; “HDP’nin Türkiyeleşme Siyaseti hakkında ne düşünüyorsunuz” sorusuna “Doğru buluyorum. Türkiyelileşme siyasetini devam ettirmeli” diyenlerin oranı yüzde 42. Bu siyaseti yanlış bulduğunu, Türkiyelileşme siyasetini bırakmalı diyenlerin oranı ise yüzde 20.9’da kaldı. Araştırmaya katılanların yüzde 37.1’i ise “Türkiyelileşme siyaseti hakkında bilgim/fikrim yok” dedi.” diye açıklıyor.
Bu araştırmaya göre kafama 2 soru takılıyor o zaman, birincisi siyasetin bu kadar içinde olan, bizzat canlı yaşayan Kürt halkının %37’si böyle bir konudan bihaber olabilir mi, yoksa karşı olduğunu açıklamak yerine sessiz kalmayı mı tercih ediyor. İkincisi, son seçimde sandığa gitmeyen, Türkiyelileşmek isteyip de, Türkiyelileşemedikleri için sandığa gitmeyenler mi, yoksa kendileri açısından, önce Kürt sorununu çözüp, barış içinde yaşamak ve sonradan -Gerek duyarlarsa- Türkiyelileşmek mi?
HDP kurulduğunda herkeste bir heyecan vardı ve “Barajı aşarız” cesaretiyle hepimiz sandığa gittik. Burada CHP içindeki sol ve sosyalist kanadı bir kenara atamayız (Ki bunu bir sonraki yazımda yazacağım). Ve işte HDP kurulunca önce Kürtlerin partisi BDP kapatıldı ve bütün Kürtler hemen hemen herkesin geldiği HDP içinde kendilerine yer açtılar.
Kendi partilerinde barış için mücadele eden ve 40 yıllık mücadeleyle Kürt sorununu sadece Türkiye yada Ortadoğu’da değil, dünyada tartışılır noktaya getiren bu insanlar ve doğal olarak da PKK, karşısında birden Türkiyelileşme gibi bişey buldu.
Esasında onlara Türkiyelileşmelerini söyleyenlerin büyük bir çoğunluğu siyaset olarak Kürt Sorunu’nu iktidara geldiklerinde çözeceklerini söylüyordu ama buna esasında kendileri de pek inanmıyordu. Bikaç seçim yapıldı ve Kürtler Türkiyelileşti mi bilemiyorum ama Türkler oldukça milletvekili çıkarmaya başladılar.
Çok fazla detay yazmak istemiyorum ama son seçim esasında Kürtleşemeyen ama Kürtlerin Türkiyelileşmelerini isteyenlerin bir oyunu olarak sergilendi. Türkiye İşçi Partisi, tabanının Kürtlerle beraber seçime girdiklerinde yeteri kadar oy alamayacakları gerekçesiyle (Bunu tam olarak açıklamasalar da konuştukları biliniyor), Kürtlerin barajından faydalanıp seçime sözüm ona ayrı girdiler.
Bence seçime katılmama kararı yada katılımda azalma burada başladı, Türkler yeteri kadar Kürtleşemediklerinden Türkiyelileşmek istemeyen Kürtler tarafında reddedildiler. TİP Kürtlere ve HDP’ye bu tavrı koyarken, Ahmet Şık da Kemal Kılıçdaroğlu’nun Aleviliğine dem vuruyordu. Sonuç ortada, beraber en az 10 vekil daha çıkartma olasılığı yerine TİP 4 vekil çıkardı.
Aynı mantık İYİ Parti ve Meral Akşener tarafından CHP ve Millet İttifakına yapıldı. Orada da seçime ittifak olarak girilseydi en az 20 vekil yer değiştirirdi ve ikinci tura meclis çoğunluğuyla gidilirdi.
Anlayacağınız, birileri Kürtleştirilemediler, Alevilileştirilemediler ve tekrar merhaba Erdoğan.
